آمینو اسید ها اجزا ارگانیکی هستند که ازاتصال اتم های نیتروژن، کربن، هیدروژن و اکسیژن در گروه های زنجیره ای گوناگون تشکیل شده اند و پروتئین ها را در بدن میسازند. بدن انسان برای انجام وظایف روزمره و رشد و نمو نیازمند 20 آمینو اسید مختلف است که از بین این 20 نوع آمینو اسید 9 آمینو اسید به عنوان آمینو اسید های ضروری و مابقی آمینو اسید های غیر ضروری شناخته می شوند.
آمینو اسید های غیر ضروی آمینو اسید هایی هستند که بدن خود قادر است توسط ارگان های داخلی آن ها را تولید نموده و نیاز های خود به آنها را برطرف نماید در حالی که آمینو اسیدهای های غیر ضروری به آمینو اسیدهایی اطلاق می شود که بدن قادر به ساخت آن ها نمی باشد و باید از طریق منابع خارجی تامین گردد.
آمینو اسید های غیر ضروری عبارتند از: آلانین، آسپارتات، آسپاراژین، آرژنین، سیستئین، گلوتامین، گلیسین، پرولین، سرنین و تایروسین
آمینو اسید های ضروری عبارتند از: هیستدین، ایزولوسین، لوسین، متیونین، لیزین، فنیل آلانین، ترونین، تریپتوفان و والین.
*فواید استفاده از مکمل های آمینو اسیدی:

– کمک به بهبود خلق و خو و خواب
– بهبود عملکرد ورزشی
– جلوگیری از دست دادن عضلات در حین بی تمرینی های طولانی مدت، یا تمرینات شدید بدنی
– تسریع از دست دادن بافت چربی
– بهبود عملکرد سیستم دفاعی بدن
*منابع غذایی تامین کننده آمینو اسیدها:
– انواع گوشت قرمز، غذاهای دریایی، گوشت مرغ، تخم مرغ، لبنیات، سویا، کینوا و حبوبات